Grote Blij

Grootse dingen zijn mooi, maar zijn niet blijvend. Vaak zelfs van hele korte duur. Terwijl je daar wel vaak lang naar uit kijkt. Zo was ik laatst met mijn dinnetje naar Marco Borsato. Geweldig! En met mijn hubbie & friends een weekendje in Málaga. Top! En in beide voorbeelden vond ik het ook weer fijn om thuis te zijn.

Als jouw ‘oplaadpunten’ bestaan uit enkele grootse gebeurtenissen, bestaat de kans, dat jouw batterij vaak op rood schiet. Wanneer je vaker kleine geluksmomentjes hebt, laad je tussentijds op, waardoor je minder kans op ‘rood’ hebt. Kleine geluksmomenten heb je elke dag, als je ze maar wilt zien. Klakkeloos leven, alsof alles vanzelfsprekend is, is om te beginnen een gewoonte die je moet afleren. Je herkent het vast wel. Je luncht bij je computer en werkt door. Zodra je boterhammetjes op zijn, heb je niet eens in de gaten gehad,

• dat en of ze lekker waren
• dat je zojuist alweer de laatste naar binnen hebt gewerkt (je zou toch zweren, dat je er nog eentje te gaan had)

Wanneer je er voor was gaan zitten, weg van je bureau, tafeltje dekken enzo, had je veel bewuster geluncht. Dan realiseer je je ineens, dat het knagen aan een bammetje verandert in een heerlijk eetmoment. Ik vermoed dat je dit wel herkent. De opluchting, dat er even een plaspauze in de vergadering wordt ingelast. Het kunnen uittrekken van je schoenen als je thuiskomt. Je partner die lekker voor je gekookt heeft. Dat zijn dagelijkse momenten, waar ik in ieder geval Grote Blij van word. Omdat ik het niet als vanzelfsprekend beschouw, heb ik elke dag heel veel dingen waar ik me positief over verwonder en daardoor energie uit haal. Elke dag!

Grote blij is voor mij een geuzewoord geworden. Dat leg ik uit.

Dat kwam door een televisie reportage met een Iraakse vrouw, die geïnterviewd werd toen de toenmalige heerser van haar land van herkomst, voor wie ze naar Nederland gevlucht was, om zeep geholpen was. Voor haar en vele van haar landgenoten met haar, was dit een grootse gebeurtenis. Voor mij was dit wereldnieuws weliswaar mooi om te horen, maar geen life changing happening. Behalve haar reactie op dat nieuws: grote blij. Die blijdschap op haar gezicht. Die hoopvolle twinkeling in haar ogen. Die zie ik nog steeds voor me. Voor mij staat haar uitspraak symbool voor blij zijn. Maar vooral met de kleine dagelijkse blijmakers. Zoals de hond die je blij begroet als je thuiskomt. Die kreet zeg ik ook vaak tegen mijn hond, bij wijze van mijn hondentaaltje. Een kind dat zo maar naar je lacht…

Waar ik ook grote blij van word, is een mooi boeket bloemen. Het liefst zelf geplukt. Zoals op deze foto. Nee, lieve mensen, geen Bloomon (dat vind ik overigens wel heel mooi, daar geen misverstand over), maar uit overwoekerde tuinen en uit mijn volkstuin geplukt, vaak doorgeschoten groenten. Grote blij van de imperfectie. Dat helpt mij zo enorm om het leven te ontvangen zoals het is. Te genieten van de dingen die zijn. En mijn eigen streven naar perfectie op de hak te nemen. Want het is toch nooit perfect. Die groenten had ik immers moeten eten en niet laten doorschieten. En hoe mooi, inspirerend en verbeeldend is dat? Japanners noemen dat Wabi Sabi. Google dat maar eens. Het komt neer op het omarmen van imperfectie. En daar laadt mijn batterij toch zo heerlijk van op. Wat een bijkomend voordeel is, is dat je je minder druk maakt, wat per definitie relativerend en stress-reducerend werkt. Grote Blij. En dat op dagbasis.

Waar word jij (grote) blij van? Deel het met met mij of maak een afspraak voor een gratis telefonisch consult, waarin ik je op weg help hoe je jouw grote blij momenten kunt vinden.

Wil je niets missen, meld je dan aan voor de nieuwsbrief (max. 2x p/mnd)